sokak aralarýnýn tenhalýðýna sýkýþmýþ
anne þevkatini kaldýrým taþlarýnda arayan
ayyaþ adam
geçenlerde ;
taksim’in ücra köþesinde
-hangi köþesi ücra deðil ki-
diye inleyenlerin bile karþýsýna çýkan
eli gazete kaðýdýna sarýlý bir þiþeyi
-nereden buluyor kardeþim!
bu parayý da , içiyor- dediðim
ama içi boþ olan
sana
bana
deðil
anladým ki hayata þarhoþ taklidi yapan
ayyaþ musa emmi
sakalýndaki aklara aldýrýþ etmeden
"çekilmez bu dünyanýn kahrý " diye naralar atan
ama nedendir;
hâlâ dünyanýn kahrýný çeken ve çektiren
ayyaþlýðý aslýnda çok gezmesinden gelen
gönüller sarhoþu musa emmi
dünyayý þiþenin etrafýnda döndürüp
sessizliðe naralar atmak
güneþi tutmaya çalýþan çocuklar gibi
þehrin sokaklarýný kucaklamak
evet /ya ayyaþ olmalý
ya da ayyaþ taklidi yapmalý
bu gece ayyaþ olmalýyým
cebimdeki beþ kuruþu çýkartýp
faraza, konuþmam diyenlere küfürler savurmalýyým
esrik olunca kalp daha net duyuyor
taksim’de çiçek satan ayþe ablayý
meðer ne güzel üflüyormüþ neyi þakir abi
hani þu önümdeki insan yaným olmasa
bir kaç nara da ben atardým, ama
neyse..