İDA'NIN ONURUNA (13)

Sen Su Yeþilini içtinmi hiç,
Avuca dolan?
Sen Pýnar Sesini Ruhuna sindirdinmi hiç,
Göz kamaþtýran?
Sen Yaprak Mavisini gördünmü hiç,
þeffafý olan?
Sen Sis Çisesinde yýkadýnmý Ruhunu hiç,
Ak-pak beyaza kaçan?
Sen Güneþ Iþýðýný tatdýnmý hiç,
Çam Reçinesi kokan?
Sen Oksijenin Temiz Hava Çýðlýðýný duydunmu hiç,
Damaðýný yýrtan?
Sen Þýrýltý Sývýsýnýn akýþýna doydunmu hiç,
Ayazma’da içini saran?

Ýncirin Acýsýný,
Zeytinin yaslý Bakýþýný,
Altýnýn sarýsýný,
Suyun Siyanüre Kaçýþýný,
Posanýn Zehir saçýþýný,
Ölümün Ýda’ya Aðýt yakýþýný,
Topraðýn Ýltehap Yarasýný,
Acý Suyun Tuzlu Karasýný,
Allah’ýn Belasýný,
tatdýnmý bre!

Hele
Altýný arýttýðýn yetmediði gibi Siyanürle;
"- Termik Santýral ile Enerji üreteceðim!" diye
Homer’in 1001 Pýnarlý Cennet Ýda’sýný þimdi de,
Cehenneme çevirmek niye?
Hergele!

" Yine(*)
Peþ-Keþ’çilerin
Pamuk Elleri Cebinde,
Gözleri sene Ýda.
Ama bu Elleri kýrmaya
Kaz Daðlarý,
Homer’in "1001 Pýnarlý Cennet Odaðý"
az kaldý."

(*) ÝDA’NIN ONURUNA (12) Þiirinden.
Sosyal Medyada Paylaşın: