‘’Hangi günün ardýna sakladýn güneþi Gittiðinden beri karanlýk gökyüzüm.’’
Bütün hücrelerim seferidir tenine En umulmadýk zamanlarda dayanýyorum kýyýna Topla saçlarýmý Toparla kýrýk yanlarýmý. Ki ben acemi bir aþýðým avuçlarýnda Sevgimin nadide gülü…
Elisa
‘’Ateþli dudaklarýnla yak tenimi, Güneþ sýcaklýðýndan, ay parlaklýðýndan utansýn sen gülerken…’’
Ey fikrime düþen en güzel sýzý Bulutu ol gözlerimdeki bu yaðmurun Ya yeniden yeþert beni sevginle Ya kaptýr seline götür en bilinmezlere…
Elisa
‘’Gül, gül toplasýn yüreðim bahçelerinden Sen yine beni yeniden sev yüreðinin en derin yerinden.’’
An Birkaç katre aný sol cebimde Bir kaç kahkahan dudak aralarýmda Deli deli tebessümlerim soðuk sert duvarlara Duvarlar sýcaklýðýný vermiyor Elisa…
Elisa kýzýl bir akþamýn ufkundayým yapayalnýz ve sen dolu Son cümlelere dokunurken sancýn Derin ve kesik kesik nefes alýþlarým Dolu dolu gözlerim biraz acemi biraz da tedirgin ve utangaç son sözlerin sol yanýmda hala yangýn yeri Býrak bu þiirde böyle bitsin sevgili…
Kendine iyi bak diyeceðim ama Hâlâ kendinde misin bilmiyorum ama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cihan47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.