DENİZ
Denizi ne çok sevdiðimi bilir misin sevgili
Düþlerimi saklarým uçsuz bucaksýz kumsalýnda
Öyle öðrendim ninemden, atamdan
Kumdan kaleler yaptým yýkýlsa da
Yeniden kurdum kum kum
Hýrçýn dalgalara, sert rüzgarlara raðmen
Dinlediðim masallarla açýldý tüm pencereler maviliklere
Her kötülük mutlu sonla biterdi ya
Fakat sanma ki ben hala masallar alemindeyim
Volkanlar saklý yüreðimde
Akar kýzgýn lavlar için için
Yandýkça iþte sevgili, yandýkça
Tüter özlemler buram buram sevdaya
Bakarým ki at gözlüklü gönüller sus pus
Sevgi yoksunu
Buz tutar pembe evimin çatýsý
Sardunyalar küser
Akþam sefalarý küser
Kurur sanma sakýn sevgili, kurur sanma
Yazý bekler derinliklerinde
Açacak yine renk renk günü gelince bütün çiçekler
Beyaz, kýrmýzý, mavi
Yeþerecek tüm yapraklar
Konacak dallarýna masum güvercinler
Þarkýlar söyleyecek hep bir aðýzdan þen þakrak çocuklar
Sevdalý, sevdalý tebessüme
El ele bir gün sevgili, el ele
Kulaç atacaðýz engin maviliklere
Aklýmda hayali, gözlerim uçsuz ufuklarda
Zaman çalsa da çok þeyleri bizden
Deniz ayný mavi sevgili
Belki bakýþlarým buðulu, dilim suskun
Lakin yüreðimde bir dünya var ki
Denize, sevdaya, aþka öylesine tutkun
Aþacaðýz tüm dalgalarý sevgili
Olmasýn, olmasýn kuþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.