Dertlere düþtüm de felek yüzünden
Çok çektim hayatta, bitmez derdimden
Ýþ açtý felek de, benim baþýma
Çok çektim hayatta, bitmez derdimden.
Ne diyeyim sana felek ne diyeyim
Ah felek. Ah.
Ne desem bilmem ki ben sana.
Sanki baþkasý yoktu, dert çektirecek
Bütün dertleri sardýn da sýrtýma.
Ýnlettin beni altýnda.
Taþýr mý taþýmaz mý demedin.
Taþýttýrdýn zorla bana.
Düþünmedin.
Bunca yükü bu taþýr’ mý demedin
Ha bire ne bulduysan sardýn sýrtýma
Al götür dedin.
Dayanamaz bu, demedin
Tüm dünya derdini, taþýttýrdýn bana.
Çýkma felek çýkma, daha karþýma
Çýktýkça dert soktun, benim koynuma
Verdiðin dertlerin, yetti canýma
Çok çektim hayatta, bitmez derdimden.
Umut kalmadý bende
Hayata küstüm senin yüzünden felek.
Acýmadýn.
Hayatýn yükünü taþýttýn bana.
Taþýttýn bana.
Ne zaman feleðin adý geçmiþse
Her gören gülmüþtür, þaþkýn halime
Býrak felek beni, kendi halime,
Çok çektim hayatta, senin yüzünden.
22 Eylül 17
Ahmet Yüksel Þanlý er