ben daha
ben daha silopi’nin daðýnda
bir elinde kurþunkalem
ötekinde harbi harbi kalemsiz kurþun
düþman bekleyen oðula üç þiir yazacaktým
sen nerden çýktýn öyle?
diyecektim ki þiirde
oðul içinden türkü söyle
oðul en gücünden bir þiir düþün
sýký giyin üþüme
oðul terletiyorum kadehi
n’olur bak bunu düþün
tetiði kendine doðru çekerken!
sen ne’ttin böyle saz elli kýzým benim
ne kolay deyiverdin öyle
bi çýrpýda
çalý çýrpý neyin koymadan saçlarýmýn üstüne
saçlarýmý atlayýp da
nasýl yakýverdin gözlerimi söyle
"gidiyorum...
iþte yakýnda gidiyorum -diye- ben"
ellerinden sessizce düþüverdi de
þu bizim kadim kýrýkkale türküsü
ben mi kaldýracaðým þimdi
kýrýlmasýn diye eðilip de yerden?
hem hani biz miko’dan daha nazlý
miko’dan daha aðlamaklý bi kahve açacaktýk
yunanca çalacaktýk sabahlara dek
pencerenin pervazýna sarmaþýklar
kaptan’dan daha aptal bi köpeðimiz
belki de sarmaþýk olacaktý adý ha?
þairin biri gelecekti biraz havalý
saçýný saz elli kýzým benim
saçýný yolacaktý hâlimizi yazarken
mozart’ý falan bilmem
sormaya vaktim olmadý þaþkýným. da...
sen dün gece odamda uyurken aðladýk biz
çok bozuldu bu habere
çok bozuldu inan ki zeki müren
olsun zaten balýk tutmaya
hiç hevesim olmadýydý benim
sabahýn körü olta molta bi ton iþ
hem arabayý senden daha hýzlý sürdüm hep
hatýrla müzoþ annem þahittir
burdan aha ta datça’lara
sen altýbuçuk;
konuþmadýðýnda tam dört saat ben
üstelik itirafýmdýr
zahmetsiz denilen balýðý
hiçbir zaman sevmedim
artý salep dediðin sýcak içilir
kahve de öyle
kemeraltý safi gürültü
kýzlaraðasý desen ordan sýkýldým
pasaportta martýlar ciyak ciyak
kulaklarýmý yoruyor
yaþlanýyorum
ve her allah’ýn günü biraz daha yas’lanýyorum
çýkmayacaðým
çýkmayacaðým
çýkmayacaðým artýk evden!
ve þimdi sen bir süre sus
þair kýsmý cevaplayacak soruyu
gitmedi mi ki
kimi çok sevdiysek biz
gitmedi mi ki zaten?
JD
Saz elli kýz’a...
Oðul: Bünyamin Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.