Bütün ýrmaklar denize akar
ve en çok insaný sevip de sevilmemek
bir de gözünden akan yaþlar
kaldýrýp kaldýrýp vurur yere çakar...
bütün ýrmaklar çoðalýr
kalýnlaþýr denize doðru
insanda ýrmak misali
çoðaldýkça çoðalýr
iyi insanlarý saðlam dostluklarý bulunca...
bütün ýrmaklar denize akar
deniz çoðaldýkça
ýrmaðýn mutluluðuna diyecek yoktur
ve gönülden der ki
yazýn kururum amma
baharlar benimdir coþmaya
baharlar yol açar denize koþmaya...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.