’’Ayrým gözetmeden tüm firavunlara ithaftýr’’
Göklerine baktýðým, ülkelerin tadý yok.
Efsunlu bir masalda, devler cirit atýyor...
Sararýnca efkârým, karným açmýþ ya da tok
Gözünü kamaþtýran, güneþ soldan batýyor...
Sokaklarýn hüznünü, insanlar mý çekecek?
Yitik bir karanlýðýn, kan çýðlýðý ötesi...
Ay’dan bile hüzünlü, sabahýn serinliði
Yine de bulacaktýn, ülkende bu gür sesi...
Sýzdýðýnýz köþeler, isminizi hiç bilmez
Adamlarýna söyle, burda çiçekler solmaz...
Derelerin sesleri, ruhlarý inceltiyor
Masal anlatmasanda, gel beni birazcýk yor...
Sabrýmýzýn sýnýrý, ufuklara gitmiyor
Kýzýl bir pencereden, bakmayýn ülkelere...
Bu günlük elemleri, gömelim yeryüzüne
Sürsün saltanatýnýz, bir daha ki sefere...
Sýzlayýnca ellerim, yýkasam da geçmiyor
Yasaklý bir duyguya, kimse ömür biçmiyor...
Sýrtýný sývazlayýp, saçýný okþadýðýn
Çocuklarýn karný aç, gösteriþtir yaptýðýn...
Bu etiketi öyle, kolay yapýþtýrmazlar
Sen firavunsun artýk, gerçekten yok taptýðýn...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.