Cennet-ül Âlâ

Kalbimde çýrpýnan kuþ, ruhumdaki düþ sensin
Yüzümü milyon kere öpen o gülüþ sensin

Sen açtýn hüzün denen illet ile aramý
Sen kapattýn asýrlýk kanayan her yaramý

Dudaðýmda gezinen tek sevdalý þarkýsýn
Gönlümün huzur dolu barýnaðý, barkýsýn

Ýçimdeki küs çocuk tebessümle barýþtý
Þen þakrak yarýnlarýn arasýna karýþtý

Güneþ oldun, her þafak ilkin dünyama doðdun
Aþkýn okyanusunda beni sevince boðdun

Gün, senin gam katili gülüþünde uyandý
Bütün kýrlar, çayýrlar gözlerine boyandý

Daðlarýn yüzlerini güldüren mucizesin
Ozanýn türküsünde her sevdalý dizesin

Irmaksýn, bir vadide gürül gürül çaðlayan
Bir kayanýn göðsünde mutluluktan aðlayan

Artýk daha umutlu sayende kelebekler
Her biri bir gün daha aþkla kalmayý bekler

Perisin, çocuklarýn rüyasýný süsleyen
Ýlhamsýn bir þairin þiirini besleyen

Þikâyetsiz, koþulsuz sevdiðim tek sancýsýn
Aklýmýn aþka dair yegâne inancýsýn

Papatyasýn kar beyaz, gülleri kýskandýran
Kokusu buram buram, yâr, Cenneti andýran

Ne çok þeysin, saymaya bil ki bir ömür yetmez
Uçsuz gökyüzü bile, senin nur yüzün etmez

Sen kalbimin ritmini bozan emsalsiz aþksýn
Zerre yalaným varsa, aklým yerinden çýksýn...

S.U.

Serkan Uçar

11.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: