Yok mu sesimi duyan biri Çocuklar diyorum Çocuklar ölüyor güneþe doymadan. Siz ey kravatý vicdanýndan uzun abiler Hiç sýzlamýyor mu vicdanýnýz? Bilmem hangi demokrasinin Hangi cumhuriyetinde Soluyor gün görmemiþ benizleri...
Duyuyor musunuz sesimi Dünyanýn diðer ucundan gönderdiðiniz Ölüm kusan adaletinizi... Zulüm kokan nefesinizi... Gelmiþ ve geçmiþinizi abiler...
Çocuklar diyorum Ah öpülesi o pamuk elleri Oysun gözlerinizi O cennet kokan saçlarý Ýp olup geçsin boðazýnýza Kýyýlarýnýza vuran masum bedenleri Geceleri uyutmasýn uykularýnýza...
Ölüm erken abiler Þen þakrak dillerine Agular yakýþan çocuklar Renkleri, dilleri, dinleri, ýrklarý Cennet çocuklar... Ölüyorlar Duyuyor musunuz?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Avci04 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.