Ben ki Yorgun bir kadýným hala Üþüdüðüm de yüreðine dokunuyorum Kekik kokuyor yaðmurun elleri hala Acýyý sol göðsünde taþýyorum Yarým bir ay parçasýna dokunamýyorum bir süredir Kýzýl bir gök yüzü karþýlýyor beni Renksiz duvarlar Gýcýrdayan kapýlar Ve solgun yüz hatlarým Yorgun sayfalarý çeviriyorum hayata dair Eski bir þiirde adýn geçiyor Beyaz bir elbise giyiyorum üstüme Sýrtýmda kamburu çýkmýþ acýlarýmýn derin izlerini taþýyorum hala Ve hala yaþýyorum ellerim olmadan
Ben bu þiiri bir gece yarýsý yazýyorum Üstümde basmadan bir yanlýzlýkla Iþýldayan bir yýldýza seni soruyorum Adýný yazdýðým her þiirde Ölümü öpüyorum göðsünden Sen duymuyorsun...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.