SİYAH İNCİ

Çok zaman önceydi
Hatýrladýðým tek þey sen ve nisan yaðmurlarý sevgili
Bizi kendine tutsak eden
Hayatýn aðýr yükünü hafifleten

Önemi yoktu hiç bir þeyin bizden baþka
Hangi gündeymiþiz , saat kaç fark etmezdi
Yaðan yaðmura aldýrýþ etmeden dolaþýrdýk seninle
Ellerimiz, gözlerimiz, yüreðimiz sýrýlsýklam
Her gece ay serenat eder
Yýldýzlar raks ederdi
Karýþýrdýk geceye
Düþlerim düþlerine düþünce

Rotamýzda mavilikler
Okyanuslara yol alan
Açýlýrdýk dümensiz
Korkusuzca býrakýrdýk kendimizi rüzgarlara
Yaðarken Nisan yaðmurlarý
Görmedik, göremedik sevgili dev dalgalarý

Ah! Ne güzeldi gözlerinde sonsuzluða uzanmak
Hani her zaman bir umut vardýr derdin ya
Düþmeden yalnýzlýk karanlýðýna
Meðer varlýðýn ’’umut’’ demekmiþ sevgili
Þimdi deðdikçe buz kestiriyor yokluðun
Tozlandý bak bütün dileklerim
Üflesem gider mi tozlar sevgili
Isýnýr mý dersin içim
...

Yine boþ hayaller içindeyim
Karýþýmda yoksun
Hasretin çalýyor kapýmý her gece
Gözlerim doðuruyor hayalini
Neredesin...
Neredesin sevgili

Hani hiç bitmeyecekti
Hani hep eþlik edecekti ay ve yýldýzlar
Ne ay var
Ne de yýldýzlar sevgili
Ardýndan kalan zifiri bir gece
Bir de nisan yaðmurlarýnýn o hediyesi
Yani Sen!
Yüreðimin siyah incisi
Nerdesin, nerdesin

Sosyal Medyada Paylaşın: