boþluk büyüyor çok kalabalýk mutfaðýna baktým kaçtým poþetler birikmiþ peþimdeler etini delenler yudumladý onlar aç karýna doydum sustum dumanýmýz var þükür ciðerimiz býçak kendini bileyliyor
ben sizi sevmezdim kendimi de çok kadýnýn girdin yarýn iþlenecek günahýna hep bir gün önceden ölünür zaten parlement gibi iþte beyaz ve çukur namusun karný sandukanýn tenine diþlerini çakýnca
annem ayaklandý yürüyor koltuk altlarýný destekliyorsun farkýna olmadan zamanýn çoðunluðun babasý yok ne yapabilirim beton kafeslerine dönecek güvercin misali yakýnda arýlar çiçekler bir vatanýn gömleði yarým yamalak
deli kadýnlar hep özgür aldýrma tutsaklara mutfaktan gelen yanýk boðuk sesler
1555
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.