hani yaðmur yaðar da
toprak kokar ya ardýndan
peþinden sisler daðýlýr daðlara
eylüldür gelen
nemlenir düþler
kirpikler..
geç kalmýþtýr papatya
saçýna taç olmaya
küs eller
üþür
umudun yokluðunda
dudaklarýmda adýn
ýslak ve ýssýz
dizginlemek ne zor
uslanmayý beklerken arzu
öpsen geçecek kadar bu sýzý
gelsen bitecek kadar yokluðun
ve sevsen
yine sev SEN
eylülde
gel
sen
sislerin içinden
ben geldim
de
SEN
gözlerimde tüterken
ve demini almýþken mevsim
bir eylül
bir de SEN ,,