aþkýn arka sokaklarýndan çýkýp
caddesinde gibiyim þimdi
üzerime sinen ayrýlýðýn kokusu taze
beklemek
býkmýþtý kendine
aþýklarýn arasýnda yürümek gibi bu
en büyüðü bizimki
ne hoþ seninle böyle
havalý havalý yürümek
kalbimi gere gere
ama tedirginim biraz
bazý aþýklar içimi okuyor gibi
içimden geçenleri yazmýþ
okudum demin
sinir oldum
söylediðim gibi
biraz da tedirgin
bazen,
gün yüzü görmemiþ sözcükler arýyorum lügatýmda
böyle eþi benzeri olmasýn istiyorum
kimseye benzemez aþka ithaf edecek kadar kalp izi taþýsýn
taþýsýn ki
taþsýn kalemin ucundan
kalbimin mektebinde sana tabi
talebeler gibi
seni seviyorum
seni seviyorum diye ifade edip þýp diye sevenler
ayrýlýyor ya hani bu sözün sonunda
benzesin istemiyorum
ve bu yüzden seni sevmeyi
baþka bir dilde arýyorum içimde
kalbim sýðmýyor bazen
göðsümün kafesine
emanet gibi
sana ait bir þeyi tek baþýna taþýmak gibi
böyle býraksam
uçacak gibi kalbine
ne özlemiþim seni
ne özlemiþim
sevmeyi
sevilmeyi
bu sokak bizim
adýný deðiþtim tabelanýn
sen ve ben sokaðý
ha unutmadan
þehrin anahtarýnda gözüm
pek yakýnda..avuçlarýnda