SİSLER ARASINDA SEN

Ýstanbul içine kapanýk bugün
kümelenmiþ kara bulutlar aðlayacak sanki
esiyor lodos dalgalar dövüyor kayalarý
hüzünlü bir þarký mýrýldanýr gibi
balýkçý barýnaklarý da bomboþ
terketmiþ sevgililer her yer sessiz
iki yakada hayat durmuþ
gemiler rötar yapmýþ martýlar çýðlýk çýðlýða
bir sis yumaðý içinde kýz kulesi kaybolmuþ
arýyorum sahilde ayak izlerini
gözlerimde yaþlar perde olmuþ kaybolmuþ sulietin
canlanýr anýlar gözlerimin önüne gelir
seviyorum diye baþlayan sözlerine hasretim
elimde kaldý solgun bir resmin
konuþuyorum bir meczup gibi kendimle
kim bilir þimdi hangi yaban eldesin
hangi hoyrat eller sarýyor seni
unutmak istesende sen de unutamayacaksýn beni
aklýna her geldiðimde hýçkýrýklarýnda boðulacaksýn
neler yitirdiðini o zaman anlayacaksýn
bir akþam üstü döneceksin gözlerinde yaþlarla
dudaklarýn titreyecek affet beni diyeceksin
yine beni en zayýf yerimden vuracaksýn
hadi gel artýk açtým kollarýmý hiç kapamadým ki
al yüreðimde ki yerini unut geçmiþi
ölümsüz bir aþkla sevdim seni ...





Refik
05 . 09 . 2017
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: