Evimizin Neşesi

Sen varken hep gülüyordu yüzümüz,
Þimdi yoksun, arýyor seni gözümüz.
Býçak açmýyor aðzýmýz, bastý evi hüznümüz,
Boþluðun derin, acýyor þimdi gönlümüz.

Evimizin neþesiydin, gözümüzün feri,
Hepimiz istiyoruz, tekrar gelmeni geri.
Sen varken unutuyoruz her türlü derdi.
Biz her þeyden çok seviyoruz seni.

Sen varken su gibi akan saatler,
Þimdi durdu, bitmiyor geceler.
Evdeki sessizlik, hep seni heceler,
Eski resimlere bakýp, kalbimiz seni özler.

Beraberken hep güleriz, biz seninle hep þeniz.
Senle geçen günlerin bitmesini istemeyiz.
Ýçten kahkahaný, güzel sesini özleriz.
Verdiðin neþeyi hiçbir þeye deðiþmeyiz.
Sosyal Medyada Paylaşın: