Bir kör karanlýðýn içindeyim
Dipsiiizz, uçsuz, bucaksýz,
Heryaným zifiri karanlýk göremiyorum hiç bir þeyi
Adým atmaktan korksamda
Kendimi ilerlemekten alýkoyamýyorum
Yapabileceði hiç bir þeyi olmayan bir mazlumu oynuyorum bu karanlýk tiyatroda
Aðlamak her perdede var, gülmek ise sadece hayallerde
Tek tesellim içimdeki umutt
Umudun kaynaðý sen...!
Yokluðuyun bilmem kaçýncý günü
Kor alevler içinde yanmamým bilmem kaçýncý yýlý
Çarmýha gerilmiþim sanki
Çiviler avuclarým yerine kalbime çakýlmýþ
Akan kanlarda yine sen...!
Karanlýða haykýrýyorum seni,
Yankýsý gözyaþlarým,
Ýçimdeki sensizliði boþ kadehlerde buluyorum
Onlarda parçalanmýþ sen gittin diye...!
Biliyorum güneþ hiç doðmayacak bu karanlýða,
Aydýnlatmayacaksýn artýk dünyamý,
Biliyorum göremeyeceðim o ela gözlerini,
Artýk haykýrmayacak göz bebeklerin SENÝ SEVÝYORUM diye
Kimse anlamasa da bu içimdeki sensizlik ateþini
Kimse görmese de sensiz geçen her an bin kere öldüðümü,
Gözlerýmden yaþ yerine akan kanlarý
Ben biliyorum sensizliðin ÖLÜm olduðunu