ERTELENMESİN HAYALLERİMİZ

gözlerimdeki renkler karmakarýþýk
mavinin tonu hep bir açýk
bedenime biçtiðim elbise dar
çizgileri uçuk kaçýk
bir kibrit kutusu kadar dünyam
haykýrýþlarým yaþadýðým acýlarýn tezahürüdür
yaptýðým kaleler birbir devriliyor
bazen soruyorum kendime
ne zaman çýkacaksýn sýrlar dünyasýndan
elimde ki deðnekle deðiþecek mi herþey
hani bir yaðmur sonrasý
gökkuþaðý göründüðünde geçecektik altýndan
bir dilek tutacaktýk renk cümbüþü içinden
hayallerimiz ertelenmesin gerçekleþsin diye
beklediðimiz yaðmurlar yaðmadý bir türlü
ayrýlýk rüzgarý daðýttý umutlarýmý
bir damla gözyaþýmda bin hüzün var
sýradan deðildir benim aðlamalarým
haykýramadým yýllarca attým içime
isyan patlamasýdýr bak yaþadýklarým
gel kurtar beni dipsiz kuyulardan
bitsin bu deli nöbet
neden düþtük bu hallere biz
sensiz yüreðim rotasýz hüzün gemisi
yelkenlerim kemiðe dayanan bir býçak
gözlerimde veda güneþi asýlmýþ yüzün
hissediyorum yine bir þeyler olacak
yüreðimin hasretinle vedalaþtýðý andýr þimdi
gecenin þavkýdýr yalnýzlýk
çaresizliðim kýyama durmuþ sanki
her yer sessiz ve karanlýk
þarkýlardan çýkýp gözbebeðimde kaldýn ...






Refik
04 . 09 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: