NEFESİN

Efkarýn dibine vuruyorken
hüzzam makamýnda ezgiler
gökyüzü duygulara kanat oldu
inleyen tellerinde kemanýn

gel otur sinemdeki yerine
kýskansýn güneþten kopup gelen martýlar
sen bendeyken
ben olmaz mýyým bir ömür nefesin...?

Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın: