Paramparça ederken karanlýðý þafaklar
Martýlar serenattaydý mavide
Gözlerim deðmiþken günün tebessümüne
Huzurun nefesini solumuþtu yüreðim
Ya! Arýnýn gökkuþaðý kanatlarýyla mavide ki duruþu
Gün ýþýrken yeni bir sabahýn üstüne
Çocukluðumun ayak izlerini arýyorum hâla
Fýrtýnalarýn dokunmadýðý tenha sahillerde
Biraz sevinç, biraz hüzün deðmiþti yüreðime
Özlediðim bayram sabahlarý gelirken aklýma
Oysa mutluluðu devþirmiþti gözlerim dokunduðu yürekten
Hâla bir serçenin heyecaný gibi yüreðim
Ve
Ömre nefes bakýþlar…
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.