Yakınış

Hasretinle tutuþmuþum, neyleyim?
Bedenimde kor ateþler yürüyor
Yokluðunda ben her zaman böyleyim
Çile beni ilmek ilmek örüyor

Gelecektin, nerde kaldýn, gelmedin
Gözümdeki kanlý yaþý silmedin
Yokluðunda neler çektim, bilmedin
Aþk baðýnda her ne varsa çürüyor

Kapým bacam kilitlenmiþ, açamam
Kafesteyim, çaresizim, uçamam
Ýstesem de kaderimden kaçamam
Heyûlâlar üzerime yürüyor

Bu bendeki yükü daðlar taþýmaz
Âþýk gönül yarasýný kaþýmaz
Tan vaktidir þafak niye ýþýmaz?
Karanlýktan Mevlâ bizi koruyor

Yokluðunda varlýðýmýn tadý yok
Þekva etsem dinleyecek kadý yok
Bu duygunun lügatlerde adý yok
Ahvâlimi Yaradan’ým görüyor

Mahkemede þahit tuttum kaderi
Soframýza meze yaptým kederi
Yaþanan her þeyin vardýr beteri
Yüreðimi sarmaþýklar sarýyor

Bir zamanlar, hoþ geçinir, yaþardým
Yokuþ demez, yüce daðlar aþardým
Günde kaç kez aynalara koþardým
Ýnsanoðlu o günleri arýyor

Küçümsenmek, hor görülmek hoþ deðil
Yaþananlar tecrübedir, boþ deðil
Dayanmak zor, yüreðimiz taþ deðil
Deneyimler bir gün iþe yarýyor

Bilinmezdir ötelerin ötesi
Sýrf bu yüzden kimsenin yok gidesi
Her canlýnýn bir gün dolar vadesi
Bilir misin yollar nere varýyor?

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: