SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİM

bekle beni bir tanem
haber gönderdim kuþlar getirmedi mi
konmadý mý pencerene yok mu haberin
sararmadan yapraklar düþmeden dalýndan
dönmeden hazan zamaný hüzne
elbet bitecek bu hasret
daðýlacak kara bulutlar yok olacak bu kasvet
getirecek yaðmurlar beni sana
bir nehir olup sevda türküleri söyleyerek
açacak etrafýnda sevda çiçekleri
gül menekþeye nazire edecek
þöyle diyecek gül dile gelerek
kokla beni ama koparma dalýmdan
dikenlerim acýtýr canýný istemeyerek
iþte ben de seni
böylesine bir tutkuyla sevdim
sen ruhum da deli isyaným
gece gündüz ettiðim ahý figansýn
gel artýk dindir acýlarýmý
zehir etme ne olur yarýnlarýmý
empati yap kendinle anlamaya çalýþ beni
iþte o zaman ayaklarýnýn altýna sererdim yüreðimi
topla cesaretini usulca yaklaþ hadi
çýk kabuðundan silkelen
dinle yüreðinin sesini
kýr ayaðýnda ki prangalarý
çekinme korkularýnla yüzleþmekten
hayat çok kýsa aný yaþayalým
bak yine akþam oldu
gecenin karanlýðý çöküyor yavaþ yavaþ
çilingir soframda bir dilim ekmek bir kaç da zeytin
tat alamýyorum sen eksiksin
çektiðim her yudumda mezem olsun nefesin
sarhoþ olurum sanma beni
ben hiç ayýk gezmiyorum ki
sardý hüzün yine her yanýmý
biliyorum olmayacak sensiz sabah
gözlerimden akan yaþlar kör edecek gözlerimi
her damlasýnda sen diye dile geleceksin ...





Refik
02 . 09 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: