kalbinle girdiðimiz o uzun savaþta
dahili ve harici düþmanlar icat edip
günü kurtaran zaferler dýþýnda ne geçti elimize sence
adý aþk olan bu ucube çatýþmanýn
kýyasýya mücadelesinde
zaman diyorum sevgili
zeminden kopunca
müzakere masasýnda bulduk kendimizi
aþkta saðlayamadýðýmýz uzlaþýyý
ayrýlýkta deneyecektik bu defa
gözler tanýk
sözler katibiydi kalbin
az buçuk centilmenim bilirsin
kurallarýný bilmesem de
naziðimdir yeri geldiðinde
ve bazen odun olduðuma bakma sen
yont diyeydi
hani yont ki sanat eserin olayým ellerinde
sonrasýnda od’un
kýzgýn ateþinde
aklýma yine hinlik geldi bak
dön þimdi þiire dönebilirsen..
..
sana göre duygularýndan beslenen bir çeþit beslemeydim
bu yüzden ne yazýp çizsem kendini sýyýrmalýydýn cümlelerimden
çünkü sen olmayacaktýn
ve yok hükmündeydi bu aþk
ee ayrýlýk gelip çatmýþtý kapýya
içeriden birimizi almadan dönmezdi uzaklara
falan filan iþte
olan biteni yeniden fýrýna sürmenin ne alemi var
tek merak ettiðim þu
onca zaman sonunda dönüþüne sebep neydi
unuttuðun kalbin mi
yoksa
kibrine sarýlý kurallarýný denetim miydi
senden sonra sað kalan papatya avýna çýktým
özür dileyip su verdim onlara
kimi inandý
kimi pýþýýýk dedi :)
la havleee
neyse saat 13 e geliyor
ve ben artýk sudan hafif umutlar kurmasýný öðretiyorum düþlerime
ki suya düþse bile
batmasýn diye
hadi git þimdi
yemeðini ye :)