Göz dikmiþti arsýzca bütün dünya yurduma
Nasýl sessiz kalýnýr böylesi bir duruma
Hasta adam diyerek pek hafife aldýlar
Toplayýp ordularý üstümüze saldýlar
Uzanmýþtý kollarý dev bir ahtapot gibi
Kan gölüne dönmüþtü memleketin maðribi
Yürüdü usul usul düþünmeden sonunu
Anadolu’yu almak sanki çocuk oyunu
Göstererek denizi ‘’þayak kalpaklý adam*’’
Diyordu bu toprakta kalmasýn bir tek düþman
Ordular hedefiniz Akdeniz’dir ileri
Ölmek var bu uðurda dönmek yok asla geri
Kaðnýlarla taþýndý gece gündüz cephane
Giden dönmedi geri oðulsuz kaldý hane
Baðrýna evlat diye bastý mermiyi Elif
Yüküne siper oldu yazmasýndaki motif
Pencere demirinden Mehmet’imin süngüsü
Göðsünün tam üstünde anasýnýn bürgüsü
Vuruldu düþtü yere düþürmedi bayraðý
Söz konusu vatansa dümdüz eder bir daðý
Sandýlar ki daðýlmýþ toplanamaz bu ordu
Ellerinden kolayca alacaðýz bu yurdu
Hesap edemediler Türk’ün vatan aþkýný
O gün imha edildi düþmanýn en þaþkýný
Kazanýlan bu zafer gösterdi ki dünyaya
Anadolu Türkündür dalmayalým hülyaya
Biz aldýk dersimizi Baþkomutan Mustafa
Ölmek için askerin dizilirken ön safa
Ýþte bugün o kutlu zaferin yýl dönümü
Nasýl unuturum ben geçmiþimi dünümü
Az gelir karýþ karýþ eðilip öpsem yeri
Var mý ki bu topraðýn bir eþi bir benzeri