GAFLET,,,
Kýrýlmaz zincirlerle, baðlanmýþýz dünyaya,
Kapatmýþ ufkumuzu, esir almýþ hevesler.
Boyanmýþ gözlerimiz, dalmýþýz bir rüyaya...
Her birimiz içinde; aç bir canavar besler,
Doðar doðmaz düþmüþüz, engin, arsýz deryaya.
Dümen kýrýk, yön bozuk, tek kýlavuz nefisler..
Sonu kabirde biten, hayatýn arkýndayýz,
Ýnsanlar bu oluktan, birer birer dökülür.
Hepimiz bu amansýz, zamanýn çarkýndayýz...
Ýnsan; bir kaç kelime, doðar, yaþar ve ölür,
Hangimizin umrunda, hangimiz farkýndayýz.
Bir musalla taþýnda, son bulacakmýþ ömür...
a.t.a...2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.