ÖLÜME BAKIŞ

Bir minareden verilirken sâlâm
üzülmeyin bana sakýn
dostlar hakkýnýzý helal edin
beni oraya kýbleye döndürün
abdestimi aldýrsýn babam
hatýrla babam Ýsmail’i hatýrla
Ýbrahim de yatýrmýþtý kurban için
Ýsmail’i hatýrla
baba þevkati aðýr gelmiþti ona
sen üzülme,
baðla gözümü dedi ey baba

Senin elinde býçak yok ki üzülme
ýlýk su dök,sabun sür bak yüzüme
son kez þevkatle gezdir ellerini
soðuk ve cansýz bedenimde
elbet bir gün her nefis
acý ölümü tadacak
nice ilahlar gördü bu cihan
nice canlar oldu viran
kaçma ölümden ey can
öylesine köþe bucak
ölmek her þeyin sonu deðil
asýl ölmektir bizce yaþamak

Canýn cananla buluþtuðu an
aþk’a ve sevgiye doyarmý insan
sende kalsýn malým mülküm
ey cihan,
çýplak geldim hayata
ve yine çýplak dönüyorum sana
merhamet eyle bize
ya Rahim ya Rahman

Bir kaç yaþlý göz nasipse
ýslatýr topraðýmý
bu feryat bu figan nafile
ibret alýp bakýn yerde yatan
cansýz bedenime
ölüme gitmiyorum ben
benim yolculuðum ebedi aleme
duyarým üzerimde dolaþan adýmlarý tek,tek
nara atar baðýrýrým sizlere
duyuramam dostlarýma sesimi
toprak ahhh toprak
perde olmuþ sanki bizlere...

Murat Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın: