HEP Mİ DÜŞERSİN AKLIMA HEP Mİ?

Örtülü zaman,
Öncü sevda.
Bir duygu çölünde kurak bir veda
Dünde kaydý en eþsiz hutbe;
Saðanaðý miladýn,
Sevgi baz bir özlemde týnýsý yine abdalýn.

Ne söz gümüþ ne sükutun
Olur mu ikrarý?
Debdebeli yanýþlarýn
Yanlýþ bildiði tamlamalar;
Gönül gözünde ufka delalet bir hezeyan,
Sonlarý olmaz mý
Bir de yanýksa yürekle kelam?

Yansýz seyri hazanýn,
Aðustostan ne kaldý geride?
Sevginin aleyhinde bir ruh mu da yoksa
Dönüp dönüp de geriye
Hele ki ufku bellemiþken huzur,
Katý ve somun yüreðin de ayrýmý adýna
Belasý sevgi masallarýnýn
Yine ve yine o kötü yürekli cadý.

Zanlar zamanýn çatýk kaþý,
Buse tadýnda her günün sefasý
Geceye dinen cefasý gönlün
Hiç olur mu yansýz?

Selasý okunan yürekte takýlý sayaç:
Güne ve an’a dokunsan
En yanýðýndan bir nida,
Seviden gayrý neyin derdi telaþý?

Muðlâk gölgelerden çaldýkça gizemi
Satýrlara düþtükçe yolu garip kalemin
Bir dirhem hüzün bin aþka gayb,
Kanýksamaktan öte yol varsa söyle
Hatta kefil ol sen benim yerime.

Þimdilerden yoksunum,
Þimal yýldýzýnda bir hoþluk misaliyim aslýnda
Hepi topu iki heceyim,
Dirice kehanetleri var ketum düþlerimin
Bir de bir de yanýk mektuplarý var
Ýçimin feryatlarýnda boþa düþmüþ güncemin de
Kýrpýk sayfalarýnda imzan var
Hep mi düþersin aklýma hep mi?

Demelerin de mucidiyim iþte:
Bir lahzada tedirginliðim
Bir de gün doðumunda
Hala uyumayý beklediðim.
Saf sýzým saf benliðim;
Sarý saçlarýnda özgür dünlerimin
Ya, þimdi neyim?

Ya da neyden ibaretim de
Makbul bir sýfatla düþtüðüm peþine
Yine akýlsýz iklimlerim.

Öyle ya, daha ne ki?
Dün bir bugün bir yarýnsa hiçliðin tortusu,
Gebe kalmýþ düþlerin çorak çölüyüm,
Aklýmýn ranzasýnda pamuk vicdaným;
Sivri sözcüklere yumuþak iniþ yaptýðým
Göreceli mutluluðun da sýnýrlarýný çizmekse
Düþen payýma.
Hele ki üstünkörü bir öngörü deðil bu, bil ki;
Bilip de bilmediðin ne mi kaldý?

Ölümüne uzak düþtüðüm ümitlerim de mi yalandý?
Kanarým sonra yine kanarým
Sonramda ne çok yara;
Öncemde kayýp bir rota;
An’ýmda muhatap olduðum o derin tasa.



Sosyal Medyada Paylaşın: