HAK ETMEDİN SEVGİYİ

bu gün öldüðüm gündür
gülsün yüzün daðýlsýn içinde ki hüzün
ben miyim sanki en son yitirdiðin
söyle mutlu musun öðün eserinle þimdi

meðer bir rüya imiþ yaþadýklarým
rahat mý vicdanýn yanmaz mý için
baþýný yastýða koyduðunda
kirpiklerin barýþacak mý uykuyla

aklým firarda yüreðim kürek mahkumu
sana çýkan tüm yallar kapalý
görünmüyor tünelin ucu uçurumlardayým
dünyam dönmüþ koca bir zindana

tek baþýma kaldým yalnýzlýðýmla
yaþam boþ herþey yalan
feryat figan etsem anlamazsýn halden
yüreðinde kurumuþ sevgi pýnarlarý

rüzgarýn savurduðu bir yaprak gibi
düþtüm peþine ey yar
savrulurum sararmýþ yaprak misali
alýr götürür bilinmez meçhule beni

bir daha karþýna çýkar mýyým bilmiyorum
yeni bir sayfada yer verir miyim
dilin kemiði yok söyledin en acý sözleri
kýrýldý kalbim bir kere

aðlamak yakýþmaz kendi düþene
sil gözlerini
yol ayrýmýna geldik ikimiz de
herkes kendi yoluna çýkma karþýma
mutluluklar dilerim sadece sana ...





Refik
27 . 08 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: