seni iplememesi bir kalbin ne kadar da gülünç bir þey oysa sokaða çýkýp bir nara atsan cümbür cemaat sýraya dizilecek
geceleri anneler huysuz çocuklarýný nasýl uyutuyor siz sanýyorsunuz ! adýmýn geçtiði korkunç masallarla dolu bu evler
neyse nerede kalmýþtýk ulan bitti iþte diyemiyorsun da! diyorsun da muhattab olacak dal nerede nasýlda þekilden þekile koyardým ah ben onu...
altýný ýslatan çocuklar gibi kaldým iyi mi kimseler duymasa bari iyiden iyiye madara oluruz adýmýz bir baþka çýkar sokaklarda millet kýçýyla güler küçükler kandýklarýyla
bak þiire baþladým Çiðdem yarýn öbür gün baleye de gideriz tamam tiyatroya da entel dantel ne kadar sanat dalý varsa artýk
kapýnda kýrdým inandýðým ne kadar büyük þey varsa Kara Haydar’ýn elinde gül taþýdýðý görülmüþ þey mi çiðdem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.