Elinde bir deste papatya Muhittin geçiyor yine sokaktan üzerinde kýpkýrmýzý bir ceket yumurta topuk kundurasýyla
Leyla’ya gidiyor yine besbelli mahalleliden ara gazý almýþ bu kaçýncý ret ediliþ siz bilmezsiniz Muhittin’de pek düþünmez böyle böyle kalbinin dikine gider
Leyla ki iki üç arþýn yukarýda hep aklý kendini doktorlara, mühendislere saklar saklar da durur
birazdan gerisin geriye dönecek Muhittin eli kulaðýnda bir garip dengbej gibi...
Leyla’ya söyleyin Muhittin büyük kýrýlmýþ bir göçmen teknesi gibi yan yatmýþ bir otobüs gibi kendini yollardan yollara vurmuþ yapyaþlý bir kent gibi söylene söylene yitmiþ deðin
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.