Uykum var.
Bir ses diyor ki bana uyuma!
Ne olur, ne olmaz
Uyanamazsýn, belki bir daha.
Uykum var.
Direniyorum uykuya.
Kalkmýyor yerinden, hayat yorgunu baþým.
Öyle’ ki!
Kurþundan aðýr, göz kapaklarým.
Uykum var.
Uçtu geldi kondu bir güvercin baþýma.
Ve!
Eðildi kulaklarýma
Dedi.
Uyuma, iþ açarsýn belki baþýma.
22 Aðu. 17
Ahmet Yüksel Þanlý er