Ağustos 99…

.
Halen yürekleri ürperten bir an…
Sene doksan dokuz, ay Aðustostu…
Bir güç evi-barký eyledi viran,
Katlanan binalar andýrdý tostu…
.
Sanki arzý müthiþ bir öfke tuttu,
Kýrk beþ saniyede her þeyi yuttu…
Yiten candý, kandý, düþtü, umuttu,
Ebedi hasretti vuran eþ-dostu…
.
Dualar bastýrýr aciz isyaný…
Sabýrla uslanýr hüznün his yaný…
Dersimiz, fark etmek hakký nisyaný,
Kontrol ve denetim belli ki fostu…
.
Parola, doðayý, binayý kemir,
Görünmez nasýlsa çimento, demir…
Sanma ki bu afet Haktan bir emir,
Bu bize vicdanýn verdiði SOStu…
.
Yaþamak vazife, ölüm hakikat,
An gelir solar yüz, tükenir takat…
Ey Veli tavrýna kul ahlaki kat,
Yanýna alan yok makamý, postu…
.
Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…