ŞAİR

Söz dinlemez kalem, elinde iken
Suskunluðu bozar, dilinde þair
Buruklaþan kalbe, battýkça diken
Ne çok þiir yazar, sevdaya dair


Hüznü unutacak, tek yolu budur
Ýçine serptiði, buz gibi su dur
O anda yüreði, huma kuþudur
Daldan dala konup, konaklar zair


Kýrmaya çekinir, gücenir diye
Böyle davrandýkça, haksýzlýk niye ?
Ýspatý kalemdir, meydanda iye
En ince noktayla, kalbinde fair


Bütün sevenleri gelir yanýna
Sýcacýk kanlýdýr, katar canýna
Öyle büyük küçük, bakmaz sanýna
Taht kurar gönülde, oldukça mahir


Kirpiðin ucunda, yaþý hep durur
Ýncindiði zaman, içine vurur
Yine belli etmez, el vermez gurur
Haramdýr geceler, sabaha sahir


Saklayamaz hiç dert, boynunu büker
Tutmayan bacakla, diz üstü çöker
Duygular depreþ se, gözden yaþ döker
Ýçi dýþý birdir, özünde zahir


Nesrin Önem
15 08 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın: