Mell... saat 7.30 bazý þeylerin telâþýndan dönüyor bedenimiz karýncalar taþýyor yükümüzü/ kum yuvalarýna havada ter ve toz burnumuzun içinde polen savaþlarý kemiklerimizde duruyor bak ! tuzlu bir hikâyenin diri tarihi.
( Bizi öldürmeye hiçbir güç yetmiyor )
Varsayalým sözün cambazýyýz Mell gerginiz ipin üstünde ayaklarýmýz dünyadan kesik. bir rahmin duvarlarýný aþýndýrýyor ellerimiz. ellerimiz iki küçük cenin büyüdükçe, bir cumartesinin kulunç aðrýsýna girmekteyiz.
( Sýzýmýz hiçbir acýya denk düþmüyor )
Mell... vicdanýn bir kenarýný yassýlaþtýran stk hassasiyeti gibidir bazýlarýnýn kalbi buraya parantez içinde bir ünlem koyalým gülmek için bir þeylere belki geri dönebiliriz. Belki zaman bize siyah belki biz çok kýrmýzý belki içimiz hep/kavuniçi. Belki... belki bir gezegende minik bir çekirdeðiz.
( Bizi çýtlatmaya kimsenin gücü yetmiyor)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüzgâr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.