gecenin karanlýðýnda bozulur sessizliðim yankýlanýr hýçkýrýklarým odanýn duvarlarýnda duyulur koridor da sanki ayak seslerin gözlerimden iki damla yaþ gelir hüzün kaplar içimi boðulurum hýçkýrýklarýmda deðiþir renklerin tonu biter düþlerim sensiz geçmez gecelerim bastýrsa da uyku kapanmýyor gözlerim kesildi bak sokakta ki ayak sesleri içimdeki yalnýzlýðý bir ben bilirim acýlar sýðmaz heybeme katmerlenir geçer yaþananlar gözlerimin önünden çekilir bir köþeye sessizce aðlarým yoldaþ olur anýlarým doðar güneþ üzerime kamaþýr gözlerim uyanýrým hayal denizinde ki seyrimden yüzleþirim gerçeklerle acý da olsa kalýrým kendimle baþbaþa her yeni güne çentik atýp þafak sayarým yaptýðým hesaplar tutmaz birbirini sonu gelmez nedensiz aðlamalarýmýn sorgulasam da neden niçinleri bulamam hiç birine sebepleri kader der çekilirim köþeme kendim yazmadým ki ben sileyim ýsmarlama deðil sevgim yaþarým seni içimde katýk ederim ekmeðime endiþelerimi hatýrla verilen sözleri atma bir kenara sen deðil biz diye çýkmýþtýk yola ...
Refik 13.08.2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.