Bir Burçin Vardı

Bir Burçin vardý.
O ve ötesi.
Bambaþkaydý.
Acýlar olgunlaþtýrmýþ,
Hayattan dersini almýþtý.
Çok farklýydý.
Her þeyden çok farklý.

Ve de bir dostu.
O da bambaþkaydý.
Týpký Burçin gibi.
Sonu olmayan bir okyanustu ikisi.
Giren boðulurdu.
Yüzmeyi bilense onlarýn dünyasýna þahit olurdu.
Eþi benzeri olamayan bir dünyaydý onlarýnki.
Sýnýrý olmayan bir yaþamdý.
Çünkü onlarýn eseriydi.
Bir kalbine girsen, yeni ufuklara yelken açardýn.

Ýþte tam öyleydi.
Onun kalbine girmek çok zordu.
Girense çok azdý.
Azdý ama nadide insanlardý.
Burçin gibi farklýlardý.
Sevgi dolu, aþk dolulardý.
Okyanusta yüzmeyi bilenlerdi onlar.
Yeni ufukta ilk adýmlarýný atanlardý.
Burçin ve ötesiydiler.

Bir Burçin vardý.
Keþfedilmesi zor ama keyifliydi.
Kapalý, içindekilere ise bir o kadar açýktý.
Karanlýktý ama aslýnda apaydýnlýktý.
Farklýydý, bambaþkaydý.

Bir dostu vardý demiþtim ya.
Yoktu dünyada onun gibi birisi daha.
Yemyeþil gözlerinde kaybolmasý gelirdi insanýn.
Nur gibi parlardý.
Bembeyazdý.

Onlar dillere destandý.
Kardeþlerdi.
Yoldaþlardý.

Bir Burçin vardý.
O ve dostu.
Dünyaya onun gibileri gelmeyecekti daha.
Sýnýrlarýn ötesindelerdi.
Hep farklýlardý.
Kimseye benzemezlerdi.

Bir Burçin vardý.
Ve daha da ötesi...

Sosyal Medyada Paylaşın: