Gül yüzlü, mavi gözlü çocuk Eren On beþ yaþýnda Yok yok, artýk on beþinde deðil sonsuz yaþýnda Fýndýk toplamýþ bir gün önce Maçka’nýn sisli Yeþile kesmiþ yaylasýnda Daha o yaþta Yüreði vatan sevgisiyle dolu Dönerken evlerine Tek katlý, sývasýz tuðla yapýlý bir baþka evde Bu vataný, Güneydoðu’yu Kana bulayanlardan Güzel yurduma kin duyanlardan Görmüþ birkaçýný O soysuzlar da Ýyi anlamýþ olacaklar ki o baþýmýza bela olan “Açýlým”ý Açýlmýþlar Trabzon’a kadar (!) Ekmek çalmaya Ellerinde Kan kusan silahlar Hemen koþmuþ Eren Askere Onlarla birlikte gelmiþ insanlýk düþmaný, vatan düþmaný kanlýlarýn Olduðu yere Çok asker þehit verdik yýllar içinde Ama Kökü bir türlü kurutulmayan Bu soysuzlar Bu sefer de Bir yiðit askerle birlikte Kýydýlar On beþ yaþýndaki O güzel çocuða Güzel yüzlü Eren’e “Biri de çýkýp demiyor ki, Eren iyi ki varsýn” Diye yazmýþ Eren Þimdi öyle desek neye yarar Keþke sana kýymasalar da Yaþasaydýn Ben de böyle anmak istedim Eren’i Ýçimi döktüm Yazdým, gönlümden dilime geleni ………………………………………………………….. Numan Kurt 13 Aðustos 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan Kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.