ESMESİN AYRILIK RÜZGARLARI

böylesine seviyorken seni
senden ayrý olmak
ýzdýrablarýn en acýsý
yüreðimde kapanmaz bir yara
bu ayrýlýk rüzgarlarý dinsin artýk
seni düþünmemek elde deðil
gittiðin gün kuruldu idam sehpam
o zaman geçti boynuma ilmik
ölmek istedim kývrandým durdum
caným acýdý sen vardýn yüreðimde
ayný bedende iki can gibiydik
geçti gözlerimin önünden yaþananlar
þu kýsacýk ömrüme neler sýðdýrmýþým
piþmanlýklarým olmadý
keþkelere yer vermedim hayatýmda
yaþadým en güzel günlerimi seninle
zamansýz çaldý ayrýlýk çanlarý
silindi yaþananlarýn izleri bir bir
çok zaman oldu unuttum
durdu saatler çekildi kaným
iþlemiyor saatin akreple yelkovaný
gözlerimde kalmadý akacak yaþ
ertelenmez bazý þeyler neden bu telaþ
verilen sözlerde bak yarým kaldý
gelmeyecek vuslatýn son baharý
sen de biliyorsun ölümsüzdür aþklar
akmasýn senin de gözlerinden yaþlar
varsa bu dünyanýn bir de ötesi
seni ilk karþýlayanýn ben olmak isterim
divan kurulduðunda sen al ilk sözü
bana býrakma yine seviyorum derim ...




Refik
09 . 08 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: