Pulsuz mektuplar

Þimdi
Geceye bir þiir daha uzanýyorum.
Ve göz kapaklarým düþüyor
Yorgun cümlelerin üstüne.
Anlatamadýðým þeyler vardý eskiden.
Yazamadýðým dizeler.
Yorgun bir yüzün ardýnda kalýrdý hüznüm.
Sonra dokunduðunda uzaklaþan gölgeler.
Acý hayat hikayeleri biliyorum
Ýstediðim zaman açýp okuyamadým.
Pulsuz mektuplarým oldu benim.
Her þeyi sonradan öðrendim.
Uykusuz kalmayý geceleri,
Yaðmuru sevmeyi,
Seviþmeyi hatta.
Ve hatta ölmeyi kimi zaman.
O yüzden bir daha
Sildiðim hiç bir þiiri yazmadým.
Ne kalbine,
Ne kalbime.
Sende unut gitsin zaten...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: