Taş kesilirken anılar

özlem rüzgarý buz kesiði
iþliyor iliklerime
dilimde ateþ otu
kehribar hasret yüzümde


yarým kalmýþ sözcükler
ve hüzün artýðý hayaller
büyüyor gözlerimde


devasa yalnýzlýðým
sarýp sarmalýyor beni
acýlar rehin kalýrken hayat çizgimde


kent uyku sersemi
sarýþýn oluyor lâmbalar
sokaklar esmer


gecenin kuzguni bakýþlarý
deviriyor cýlýz düþleri


eski bir þarkýyý mýrýldanýyor
sensizliðe esen rüzgar
aþka veda ettiðim yerde


süzülüyor hüzün gözlerimden
ürperen parkelere
taþ kesilen anýlarý
ve þiirleri býrakýp gidiyorum
eprimiþ zamanýn terkisine...



AA
Sosyal Medyada Paylaşın: