SÖZ GEÇMİYOR YÜREĞİME

nerdesin ey sevgili
gölge düþürme özlemlerime
toprak nasýl canlanýrsa yaðmur düþünce
sararsýn bedenimi sýmsýcak ateþinle
kuzey rüzgarlarý sert olur esmesin delice
karþý kýyýdan el sallasan da söndürmez
yüreðimdeki sevda ateþini
kaþlarýn çatýlmasýn bakýnca gözlerime
endiþeyle karýþýk bir korku sarar yüreðimi
nedensiz bir hüzün kaplar içimi
belki de nedeni dökülen hazan gülleridir
gözlerimden dökülen her damla yaþ
yüreðimin içten dýþa figan etmesidir
kapanýr yüzüme tek tek kapýlar
attýðým her adýmda yerimde sayarým
zaman ötesi bir yolculuða çýkmýþsýn sanki
söyle olmayacak duaya amin mi diyeyim
hangi çýkmaz fallar da arayým seni
aþkýmýzýn önüne çekilmiþ setten bir duvar
ama unutma benimde bir kalbim var
sevgimin önünde hiç bir engel duramaz ki
her zerreme süzülür senden binlerce ýþýk
senden ayrý kalmaya olmasam da alýþýk
aþkta yarýn yoktur bilmez misin sevgili
bilinmiyor bir nefes sonrasý aþký yaþamak gerek
söz geçiremedim yüreðime tutuldum sana
karanlýktan bir ýþýk gibi çýk gir ömrüme
ellerimi tuttuðunda anlarsýn
sýcaklýðým vucuduna yayýlýp yaktýðýnda seni
bir gün ikilemde kalýrsan ara beni
soracaðýn her soruya cevabým hazýr
sen de anlayacaksýn günün birinde
seni senden çok düþündüðümü
yaz aþklarý çabuk geçer bu mevsimde
dolar hüzün trenleri
hareket eder kondüktörün düdük sesiyle
el sallanýr son vagon gözden kaybolana dek
eðilir baþlar gözyaþlarý görülmesin diye
ya da beyaz bir mendil içinde saklanýr
beni unutma sözü sýkça kullanýlýr
hüzzam bir þarký gibi mýrýldanýr dudaklar
geride kýrýk bir kalp
ve ayrýlýðýn acýsý kalýr ...




Refik
07 . 08 . 2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: