alevden þehir inþa ediyor savaþ ordusu saçlarýmda gūnahýný yýkamak için ellerinde bam teli kokusu her akþam vakti kibrit kutusu içinde yanmýþ siyaha çalan çöpū ýsý ve ýþýktan yoksun bir kadýnýn küllerini yýldýzlara ve karanliða saçýyor ki kendine ait olmayan kýrmýzý teni tanrýya ait yollar keþfeden kaþifler gibi yorgun ve dinsel ter içinde sessizce kuþatýyor kalelerini kibrit kutusu içinde siyaha çalan çöpü tepeden týrnaða yanmýþ bir aðacýn köklerini ve saçlarýný tarýyor bir adam su ve ateþ koynunda uzamýþ sakallarý göðsû al sorgusuz ve sualsiz çocuklar gibi dūnyanýn günahsýz eridiðine inanýyor cennetinden vuruldukça õrseleniyor tapýnaðý sahipsizce
oysa her candan bir tan yeri geçer yandýkça...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.