Ellerimi býrak sevgilim.
Nerede öleceðimi biliyorum.
Narkoz sonrasý
ýslatmak için
ölü bir kente hazýrlanýr yaðmur.
Önce
giyotin çalar rüzgar
sonra
camdan yaptýðým her þey kýrýlýr gökyüzünde.
Beþ parmaðýna tek kahve sýðdýran
ve çatlamasýn diye kalbine yakýn tutan
bir kadýn çarpar duvarlarýma
Oysa ben
Gözlerimi kapatýp
giden onlarca saatin
kadranýndan asýyorum kendimi.
Sýrtýmda
sensizlikten kalma bir kýrbaç.
Özlemekten olsa gerek.
Þimdi
Ellerimi baðlayýp dur demeli aklýmdan geçenler
Ve hiç gitmeyecekmiþ gibi kalkmalýyýz masadan.