KOKUN ÜZERİMDEN GİTMEDİ

gözlerine baktýðýmda çok þey anlatýrdý
yaþanmamýþlýklarý bana yaþatýrdý
aldýðým her nefeste seni soluyorum
sanki bir rüyadayým
seni yaþýyor hissediyorum içimde
kaplýyor içimi korkular
sabah olacak rüya bitecek endiþesiyle
uyanmak istemiyorum
seni yaþamak seninle sabahý etmek
yaþamýn anlamýymýþ meðer
uzaktan da olsa sevebilmek
dokunmak okþamak kokunu içime çekmek
eter deðil aþk kokun bayýltan
beni kendimden geçiren
bizi birbirimize baðlayan
baðýn adýdýr aþk
incinmemiþ yýpranmamýþ
yorgun düþtü sevdam bu yolda
kýrýldý kolum kanadým
hasretinden özleminden yanýyorum
gel de dindir acýlarýmý
tuz bas gönül yarama
mahkum etme beni sensiz anýlara
gerçeðim ol
dokunduðum okþadýðým kara sevdam
her karanlýk çýkar mý aydýnlýða
söyle ulaþýr mýyým sana
karþýlar mýsýn beni gülerek
özlemlerime son ver ben de özledim diyerek
sarýl boynuma hasretle
ellerimiz birleþsin ayrýlmamacasýna
kokun dolsun içime
ýsýt tüm benliðimi sar beni
diner içimdeki hasret belki
seni ne çok sevdiðimi bir bilseydin
kayýtsýz kalamaz yanýmda olurdun
yanýma geldiðinde geri dönüþün olmayacak
senden ayrýlmaya gönlüm elvermez ki
açtým yüreðimi sana yerin artýk orasý
ölüm bile ayýramaz bizi
ruhumda bedenimde artýk yalnýz seninle ...





Refik
03.08.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: