ışıksız gölgeler II..
sen güzeldin
ve ben kimsesiz
sayfalarca þiirler biriktirdim sana
sadece sana...
ayný oda’da
ayný renkler içinde buldum seni
mavi...
ki ben terli bir yazdan dönüyordum,
sildim/
ýþýksýz gölgeler içindeki dileðimi
kirlenmiþ bir son/bahar kadar
belirginken üstelik...
boþ kaldý yazýlmamýþ sayfalar/ým
çizilmemiþ Atlaslar keþfetmeye benzer bu
yarým harfler ve yarým uçurumlar....
dokun sýrtýna
eðer yapabilirsen....
ve çek içine parmak uçlarýný/kokla
gülüm/se..
þþþþþ tamam
biliyorum
mýzýkçý ve küskün
iç savaþa benziyor yüzüm....
ölülerim ve ölüleriyle
murabba/
ve kalan saðlarým....
BÝR piþman
refleks
silik bir ANý kadar þimdi...
unut/malýyým hepsini
en hüzünlü mezarlýðým
kasýk aðrýlarým deðil sanki (?)
kendini izliyorsun biliyorum
kendim gibi
omuzlarýndan aþaðýsýný
(ellerin/ellerim)
ve esirge beni/
beni baðýþla...
yenemiyorum/
eksik susmalarýmda
eksik kalan heveslerimi...
tabirsiz rüyalarýmdan uyanýyorum
bu yüzden/terli
adý sana benziyor/bazen.
bazen bir renk kadar sýcak
bazen kekre/
yutkunamadýðým bir tat kadar...
seni hissettiðim bir yerdeyim
biliyorsun bunu
ruhumun ete ve kemiðe büründüðü....
özür dilerim/çokça...
delik deþik bu yüzden
bebekleri gözlerimin
inanmýyorsan bir daha b-ak
þayet dayanabilirse parmak uçlarýn...
öyle ya
yol yürümek öðretir
ve deðiþir bir yol böyle...
kan yürür sýcak
ve damarlarýn geniþler
sonra açýlýr kefenlenmemiþ gözlerin...
hayýr/
sustur içini bile
(içini yerim dedim de kýrýldý yüzüm)
sen ve ben ýþýksýz gölgelerdik
eteklerinde daðlarýmýzýn
toz gibi daðýlan
ve yakan
bazen buz gibi...
beni al
beni tut
ve kavra/ýslat avuçlarýnda terinle
sürt saçlarýna
bir meltem baþka ne iþe yarar/serin...
al beni/
ve çek
içine/derinlerine
çýkar kuyularýmdan/kuytularýmdan
tabiri yapýlmamýþ bir kelime
kalmasýn diye þiirlerinde....
al beni/
ve saçmala/sýnýrsýzca
olmadýk kaza gibi
anlat neden sevdiðini
ki sesim/nefesim
tenine çarpýp kýrýlýr nasýlsa...
(kuytular)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.