seni yutkunuyorum..

harfler sözcüklere,
sözcükler kelimelere dönüþüyor
sen biraz bana,
birazda mevsime benziyorsu ki
seninleyken zamAnlar
aklýný yitirmiþ
bir serçe telaþýyla/yüreðiyle
akýp gidiyor

kalakalýyorum
kanýyorum
inanýyorum
bekliyorum
biliyorum..

bakmakla görmek arasýndaki
o keskin çizgide,
tümsek aynanýn
yansýmasýnda görüp seni
bendeki seni.
bir dem nefes almak adýna
býrakýp kendimi,
sana gidiyordum...

ilk göz temasýnda,
denizin bulaþýrken tenime
tuzun ciðerime
yüreðimin köpüklü dalgalarýna
çarpmýþ olmasý da
bundandý hani..

bil ki sevgide yüreðimin payý,
dudaklarýndaki kuruluðun kadardý
bundandý sol yanýmýn çoraklýðý..

ve kýrmýzýdaki yankýnýn sesi
tutkunun nefesi
bulanýktý duydun mu?

denizine yakýným
çýplak ayaklarýmla
kýyýlarýndayým..

ýslaðýndan önce
bulaþtýr sözlerini tenime ki
varlýðýný hissettiðim anlarda
bil ki sevgili;
yüreðimdeki bilinmezliðin karanlýðýna
bir daha geri dönmedi hiçbir ak..

muallak anlarda
geniþ zamanlarda
cevapsýz sorgularda
bilinmeze kurulu
bir saatli bomba gibiyim ki
anlar içinde olabilecek bir þeyi
sýkýca tuttuðumda
daðýlabilecek bir þeyi
bana itaf sözleri
giderken sýrtýmda býraktýðýn diþ izlerini
görmemek adýna
kapattým ýþýðý haberin olsun..

karanlýðýndayým..

el yordamýyla
ilerliyorum zamana ki
oysa kapýlar vardý biliyorsun
masumiyetin beyazýna kesik
asla kapanmayan kapýlar vardý
masallara konu olan
yasaklanmýþ bütün duygularý

tenimize
ensemize
benliðimize

fýsýldayan kapýlar ki
tabansýz adýmlarýmla vardým duvara
ilk ten temasý gibi
avuç içlerime buluþan
duvar/soðuk
sentetik bir temasýn
dokularýmdan içeri girerek
tüm hücrelerimi öldürmesine
seyirci kalýyordu düþ/lerim...

aniden döndüm
irkildim tenime dokunmuþçasýna
sesin..

çöktüm duvar dibine
ilk iþareti koyar gibi bedenimle

“nokta”

sonu yaþanmamýþtý daha lakin

“nokta” da ýsrar ettim...

cenin þeklini alýrken ben
gözlerin düþtü yüreðime
ýþýðýna hasret anlarda,
göz bebeklerine deðen

“mum” vardý aydýnlýðýnda
“koku” yanýðýnda
“is” dudaðýnda
“kanyak” vardý titrediðim yerde
tüm bedenimi ýsýtan ki
terin kaçýyordu genzime,
hýzlanan saðanaðýnda zamAnýn
damaðýmda asýlý kalan
senli düþleri ýslatmak adýna..

þemsiyeni aç/ma
saçlarýndan aktýðýný hissetmeliyim
parmak uçlarýna düþerken
her bir damlanýn...

ve sevgili;
söz/leri duyuyorum
ve yalnýzca verilmiþ söz/leri ki
sýkýca tuttum
sesinin her bir telinden.
elimden kaçýp umarsýzca,
yankýnda asýlý býrakma beni...



(kuytular)

Sosyal Medyada Paylaşın: