Sevgimi fısıldadım...

Gece;
Saat kaç; inan bilmiyorum...
Zaman öylesine anlamýný yitirmiþ ki...
Nerede olduðumu bilmeyen ben
Nerede olduðunu dahi bilmediðim seni
Hissetmeye çalýþýyorum...
Sonu gelmez sensizlik kuyularýnýn içindeyim sanki...
Ýlk tanýþtýðýmýz günü hatýrlarmýsýn bilmem ki?
Hatýrlamazsan bile sana kýzamam..
Çünkü;
Ben de hatýrlayamýyorum!...
Aslýnda;
Yalnýz kaldýðým þu zaman dilimlerinde
Seni ne kadar da çok sevdiðimi;
Seni ne kadar da çok özlediðimi anladým...
Ve;
Sana ne kadar çok ihtiyacým olduðunu da;
Bu yabancý þehirin sensizlik kokan sokak taþlarýnda....
Sen;
Sen bambaþkaydýn bana bir tanem...
Ýhtiyacým olduðunda kardeþimdin benim;
Hastalanýp da alev alev yanarken; baþucumda annem oldun;
Yanlýþ yaptýðýmda, düzelten babamdýn benim;
Ýlgiye hasret kalýp kývranýrken; yaný baþýmda idin...
Sevgilim olarak...
Yapamadým yaban ellerde, sensizliðin kuytularýnda yapamadým...
Bak iþte;
Yine sana geldim...
Nasýl geldim bilemem ki?
Olduðum yerden kalkmadan, kýpýrdamadan sana geldim iþte...
Bendeki sana geldim...
Tenim teninden ayrýlýrken duyduðum ýstýrabýn acýsýný yudumlayarak..
Sevemediðim günlerin baþlangýcý oldu,
Sana geldiðim an...
Býrakýp giderken sendeki beni, benimle baþbaþa býrakarak,
Arkana bile bakmadan gidiþin, sevemediðim günlere baþlangýç oldu...
Sana geldiðimde göðsümde, ruhumda fýrtýnalarla
Býrakýp gidiþinin acýsý yaktýðýnda beni, baþlangýcý oldu iþte
Sevemediðim günlerin...
Her saniyesi bir asýr çeken,
Sensizliðin hasret saðanaklarýnda ýslandýðým günlerin...
Sevilmeyesi günlerin...
Anlatsam da anlamazlar ki bu yabancý þehirin kapkaranlýk taþlarý
Haykýrsam da duymazlar ki; gökyüzündeki köhne bulutlar....
Aklýmda kalan; sadece, arkaný dönmeden gidiþin iþte...
Saçlarýnýn rüzgara teslim olduðu an aklýmda...
Hayalimde canlandýrýrken yüzüme gülen gözlerini
Bir siyah perde ayýrýyor þimdi; mazim ile geleceðimi...
Sevmediðim günlerin dev dalgalarýnda yalpalarken adým adým
Duymak istemeyen ruhuna, boþ yere sevgimi fýsýldadým...


Metin Kaya ÝLHAN
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın: