GELİŞİNLE CAN BULDUM

aldým elime kaðýdý kalemi
bir þeyler yazmak istedim bizle ilgili
gözlerimde yaþ içim buruk bir halde
her yazdýðým kelimede tekrar yaþadým seni
iþlemiþsin benliðime
söküp atamam ki
düðümlendi boðazým kurudu dudaklarým
gözlerimin önüne geldi senle yaþadýklarým
koþarak geldim sana elimde bir demet gül
nasýl da heyecanlýydým tuttuðunda elini
kalbim çýkacakmýþ gibiydi yerinden
ilk sözü sen aldýn anlattýn kendini
titriyordu ellerim kýzarmýþtý yüzüm
heyecandan tek kelime bile edemedim
arada kaçamak bakýþlarla süzüyordum seni
baþýný omuzuma dayadýðýnda olmuþtu dünyalar benim
dudaklarýmýz birleþtiðinde sýcaklýðýn
tüm hücrelerime yayýldý eritti beni
iþte o an kimseler umurumuzda bile deðildi
ellerin ellerimde parmaklarýmýz kenetlenmiþti
sevda ateþi sarmýþtý tüm bedenimizi
ayrýlýk aný geldiðinde
iki damla yaþ düþtü gözlerimizden
baþýmýzý öne eðdik
mutluluðumuza gölge düþsün istemedik
ikimiz de biliyorduk
her ayrýlýk bir son deðildi ...





Refik
31.07.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: