Prenses oldum bugün sevdalar sarayýna Kozadaki böcekler erdiler ilk bahara. Uçuþtular kýrlara, kondular bulutlara Kanat takan parlýyor,benzemiyor týrtýla...
Köz bir kez tutuþunca ’gül’ kokular sürünür Aðaran saçýn bile güzelliðe bürünür Kalbi çarpana artýk gözler nergis görünür Bir kez uçan konuyor,yansa da o ýþýða...
Dudaðýnda bir türkü,yüzünde gülümseme Ýçindeki fýrtýna sýðmaz artýk bedene Var mý baþka bir cennet sevip de sevilene? Kalem olup yazýyor,bülbüller o aþýða...
Namludan çýkan kurþun,kimi vurur bilinmez Bir kere vurulunca,aþk yazýsý silinmez. Ýstesek de dünyaya tekrar tekrar gelinmez Ýç vuslat çeþmesinden! aþkýný doya doya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
damla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.